нечий дом
чужд двор
хамак, свито лице
тялото римува
ръми топлина
и пише:
- позЬор!
охльовът изпада
опозорен
потъва в мисли
които ще носи
поне до вторник
или друг, свят ден
а седмицата само как пълзи
оставяйки слузеста диря
скоростта на самотата
отбивка забрава
по пътя
към старостта
Няма коментари:
Публикуване на коментар